Zooooo kei- en keigaaf: De uitslag.

Mooi issie, hè?
Geschilderd door Wilma Hotting.
Ik ontmoette Wilma virtueel, in april 2011, nadat ik al googelend op 'creative commons licentie, afbeeldingen' haar schilderij tegenkwam. Ik had net "De doublettes" geschreven voor de themawedstrijd van PF "Verhaal bij een plaatje" [verschenen in PF 24] en de ogen van deze plaat staarden me aan en ik wist: Dat zijn de ogen van Donate en Erazanq.

Wilma vond het meteen goed dat ik de plaat tzt als cover zou gebruiken, hartstikke leuk om zo verschillende creatieve stromingen samen te brengen.

Van de zomer schreef Wilma me dat ze een hersenbloeding had gehad en daarvan herstellende was. Een paar weken terug hadden we contact en het herstel ging heel traag. Wilma had geen eens meer zin om te schilderen.

Wilma: alsjeblieft. De doublettes staan online. De cover is prachtig. We delen de opbrengst . Meer nog dan dat, hoop ik dat je zin in schilderen weer terugkomt. Iemand die zulke mooie dingen kan maken, zou dat gewoon moeten blijven doen.

Afgelopen donderdagavond was de prijsuitreiking van de Nieuwegeinse Literatuurprijs. Mijn verhaal "Bevrijding" ontving de eerste aanmoedigingsprijs. Dat kwam neer op de derde prijs, zo vertelde jurylid LeoArie Elsenaar mij na afloop. Ben d'r hartstikke groos op.

Het was een gezellige avond. Eerst lekker met Astrid Lecomte (die mijn hand kwam vasthouden, waarvoor dank) gegeten. Daarna naar de prachtige bieb van Nieuwegein, waar ik kennismaakte met een aantal mensen die ik van internet kende. Erg leuk!

Bij het voorlezen van het verhaalfragment hoorde ik hoe zenuwachtig ik was. Stom, want ik lees toch wel vaker voor. Maar blijkbaar kon ik de bibbers er maar met moeite uithouden

Mijn verhaal is hier te lezen.

Ik ben zó groos! Daar sta ik dan. Op de cover. Nee, niet die afbeelding , maar in de tekst. Helemaal rechts bovenaan, in het blauw.

En binnenin mijn verhaal over Agatha Christie. Wat natuurlijk helemaal waargebeurd is en niets te maken heeft met Munchhausen .

Voor Django's verhaal "De beste baan op aarde" dat in Wonderwaan werd gepubliceerd en eerdaags op Smashwords komt, moesten we een cover. Dus ik aan de gang met het fototoestel. Een keer of honderd. Kaarsje zus gezet, brilletje zo. Plaatje bewerkt. Het werd het allemaal gewoon niet.

Uiteindelijk kaars, bril, boek en veer meegenomen naar tekenles. We kregen namelijk de opdracht een stilleven te tekenen. Op tekenles gesnord tussen de potjes en jahoor: een inktpotje gevonden. Dat maakte het compleet.

Het neerzetten van een stilleven is ook nog een vak apart. Net als de positionering van het tekenbord (ik werk het liefst rechtop), maar na verbouwing van het atelier en het schuiven van een kast, stond het naar mijn zin.

Volgende les gaan we portretten tekenen. Dubbelportretten om precies te zijn. Dus ik zit al in de Denk welk verhaal daarbij zou passen. Want dit is vreselijk leuk, iets écht tekenen en dan een cover ervan maken. Zo krijgen de tekeningen een doel.

Vandaag ontvingen Cocky en ik een mail van Toneeluitgeverij Vink:

L.S.

Bij deze kan ik u mededelen dat het stuk “Sinterklaas en de Liedjesdief” zal worden uitgegeven. Graag zou ik van u beide de volledige adresgegevens willen ontvangen zodat ik een contract kan maken.
Tevens zien wij het andere stuk ook graag ter lezing tegemoet.
Hopende u voldoende te hebben geïnformeerd.

Met vriendelijke groet,

Afgezien van dat heel onpersoonlijke "L.S." is deze mail een pracht. Een schoonheid. Niet alleen wordt ons toneelstuk uitgegeven door Vink, ook wordt ons verteld dat men graag ons volgende stuk zou willen lezen.
Gaan wij graag gehoor aan geven.

Cocky, meis: dank je wel. Zonder jou was ik nooit aan een Sintvoorstelling begonnen. Kasper: Dank voor de stoelpoot en het oepsen-verwijderen. PiusX en KRAK: dank voor de opvoeringen in 2009 waar zoveel kindjes en ouders van hebben genoten. Wij en jullie wisten het al en nu gaat de rest van Nederland het weten: Cocky en ik schrijven heel leuke Sintvoorstellingen!

*Gaan we nu snel de vierde schrijven*

Vroeger rommelde ik al af en toe in Word, met tekenen. Het is grappig wat je daarmee kunt doen. Vormpjes, lijntjes. Voor iemand die geen vaste hand heeft, biedt het leuke mogelijkheden.

Voor 'Koningsbillen en Drakenstreken' moesten Django en ik een cover voor het uitbrengen van het e-book. Dus ik had al wat zitten doen op het tekentablet, maar dat werd niets.

Blijkt toch dat de vormpjes in Word prima te kopiëren zijn naar Photoshop . Dus ik eerst een draakje getekend. Een bijna heel draakje, ook al zie je maar een stukje van hem. Indachtig de woorden van Tais Teng, ooit: Je kunt rustig dingen schrappen, hun 'schaduw' blijft in het verhaal achter. Zo is het met tekenen ook. Toen het draakje naar mijn zin was, heb ik alle vormpjes gegroepeerd.

Daarna een ei. Dat ei in Photoshop gedopt. De dop op een volgende laag geplakt, alles omlijnd. Draakje in een andere laag geplakt en toen net zo lang met het draakje en de dop geschoven tot het naar mijn zin was.

De achtergrond zwart genomen. Geen kinderkleur, zo lijkt het. Maar de andere kleuren kwamen op zwart veel scherper uit en de cover valt zo lekker op.

Koningsbillen en drakenstreken is hier verkrijgbaar als e-book. Lekker om voor te lezen of om zelf te lezen als je daar groot genoeg voor bent.