Soms duurt het even voor ik de voordelen in een nadeel kan zien. Of het gouden randje aan een zwarte bladzijde. Niet toevallig het thema van de Opium schrijfwedstrijd dit jaar, aansluitend op en een negatief van het boekenweekthema: Gouden bladzijden, zwarte randjes.

De wedstrijd is me niet bevallen. Geen ontvangstbevestiging, geen bericht over de voorselectie, geen bericht over de uitslag. De winnende verhalen zijn te lezen op internet en ik wil de winnaars bij deze van harte feliciteren: erbovenuit springen tussen 2500 deelnemende verhalen (of daaromtrent, het exacte aantal heb ik niet vernomen) is een geweldige prestatie. Voor mij is het een zwarte bladzijde, die wedstrijd. Als deelnemer voel ik me niet netjes behandeld.

Het gouden randje is dan weer dat ik drie verhalen heb geschreven, die de wijde wereld in zullen gaan.

Alhier gratis te lezen als PDF. Binnenkort ook op Smashwords in andere e-boek bestanden.

Ze blijven me boeien, die fractals. Dit weekend heb ik fractal explorer gedownload. Een gratis programma dat fractals genereert. De mogelijkheden zijn anders dan in Gimp en ik weet gewoon niet waar ik het moet zoeken. Bij iedere klik van de muis gebeurt er iets, wordt het spannend, nog spannender. Ik ben het me zo snel ik kan aan het eigen maken, vind het zo geweldig leuk. Dit is alvast mijn eerste echt geslaagde, al zeg ik het zelf ;-)

Het was een volle week. ik heb niet genoeg gehaakt en was dus erg stressig. Wat oorzaak is en wat gevolg, weet ik niet, maar er bestaat een verband tussen niet genoeg haken en het gevoel dat ik te vol zit. Dus rap begonnen met mij te ontspannen .

Ik schreef een half kinderverhaal, een toneel scène en twee liedjes. Daarnaast haakte ik een paar omablokken en een paar meter aan een sjaal.

Als ik het zo opsom, was het toch best een topweekje 

Soms valt alles in elkaar. Heb ik tijd genoeg, loopt het op het werk lekker, is het huishouden bij, kan ik frummelen en fruttelen en veel schrijven.

Ik las pasgeleden dat schrijvers smoesjes bedenken om niet te schrijven. De smoes 'ik moet nog eerst even dit of dat.' Blijkbaar ben ik zo'n smoesjesbedenkende schrijver, want ik heb pas rust om te schrijven als alles om me heen rustig is en af. Maar dan kan ik er ook helemaal voor gaan 

Deze week bedacht ik 3 ultrakorte verhaaltjes, schreef ik de helft van een kinderverhaal en de helft van de laatste liedtekst. En met haken stroomde het ook al over. 5 hoeken ontdekt, en 6 hoeken. Ik bleef bezig. Maar heb ontdekt dat stabiel haken een kunst is. Stabiel als in: steeds even strak of vast.

Het is net schrijven. Ook in schrijven merk ik een stijlverschil op. Bij de ultrakorte verhaaltjes viel het me lastig niet teveel te babbelen, ik had geen woordruimte om dat te doen. Maar nu die klaar zijn, kan ik weer