Gisteren postte ik dit op Facebook:
Ik probeer mij voor te bereiden op de boekbespreking van een meisje, morgen. Niet dat ik verder een rol erin heb; ik draaf op als één van de auteurs (Django is de andere) van "Koningsbillen en drakenstreken" De bespreking komt van het meisje. Ze is een grote fan van het boek en toen ze me vragen over de schrijvers zou gaan stellen flapte ik eruit: 'Zal ik meekomen?'
En nu ben ik al op voorhand nerveus, ook al hoef ik niets te doen, alleen vragen te beantwoorden. Dit zal het meisje, dat naar verluidt ook stikt van de zenuwen, niet erg gaan helpen, vrees ik. Maar wat vragen kinderen van groep zeven? Moet ik haar helpen als ze het even niet meer weet of beïnvloed ik dan haar bespreking?
Zennnnnnnnnnnnnn
Ik neem wel aan dat het meekomen van een auteur bijdraagt aan een hoog cijfer 
-------------------------------------------------------------
En een hoog cijfer kreeg ze! Een 9,5! Ik ben ontzettend trots dat ik erbij mocht zijn toen Sanne haar boekbespreking hield. We waren in het begin een beetje zenuwachtig, maar dat losten we op doordat ik vlak bij haar kwam zitten terwijl zij de bespreking hield en Sanne bleef bij mij toen de kinderen mij het hemd van het lijf vroegen.
Ik vond het enorm leuk. Bakken energie krijg je hiervan. Dat de kinderen in een deuk liggen om de tekeningen van Wietse, het liedje 'Royale bil met chocola' meezingen en dat er met belangstelling naar Sanne wordt geluisterd. Ik kon ook aan haar merken dat de zenuwen weggleden zodra de kinderen lachten om de boektrailer, waar de bespreking mee begon. We gaven elkaar een dikke knipoog en Sanne ging van start.
Heel vreemd om je boek te horen bespreken. Waar gaat het over, wie zijn de hoofdpersonen, wat gebeurt er in het verhaal? Wat is het spannendste stuk en wat het grappigste?
Ook over ons, de schrijvers, wist Sanne veel te vertellen. Dat we meer boeken schreven, ook voor volwassenen, en dat we graag schrijven wat we zelf hadden willen lezen als kind.
De vragen voor mij waren heel gevariëerd. Van hoeveel kinderen ik had tot hoeveel boeken. Wat is mijn beste boek en hoeveel ik nog van plan was te schrijven. Er was een meisje dat wel eens 'vast' zat met schrijven, had ik daar een oplossing voor?
Ik vond het enorm leuk. Leerzaam, ook. Aan het eind hebben we een hoofdpersoon bedacht, met elkaar. Sanne heette Belle en was opeens zestien, ze zat op een stoel omdat ze wilde touwspringen, maar haar touw was weg. In de ruimte gevlogen. In minder dan tien minuten schreven de meeste kinderen een verhaal erover op. Ik was er echt verbaasd van hoeveel genres er over tafel gingen en dan was er maar tijd voor vier verhalen om voor te lezen.
Dat was de literaire schrijver, daar zat de sciencefiction schrijver, de derde was duidelijk van de actie en het vierde verhaal was zo grappig, met Neil Armstrong die op de maan touwtjesprong, dat de hele klas in een deuk lag.
Schrijven mag best een vak worden op de basisschool
